Championnat Breton voorjaar 2023

28 maart

En dan eindelijk start de wedstrijd en heb ik werkelijk prachtige dingen gezien.

De eerste dag ging ik mee met de groep van Corrien. Wat een kracht, wat een passie en wat een geweldige Bretonnen. Ze gingen zonder uitzondering als een pijl uit een boog van het touw in een echte Breton stijl.

Het veld werd breed genomen, af en toe proevend naar voren en weer terug in het parcours en ook al loopt de hond dan nog zo fantastisch het kan alsnog fout gaan op het wild. Soms omdat ze nét iets te diep gingen en dan nét dat ene koppel missen, soms omdat ze een haas tegenkomen en daar niet op bedacht waren dus uit concentratie en soms gewoon omdat ze te zelfstandig het veld nemen en niet samen met de voorjager jagen. Een Breton loopt op ‘het randje’. Ze nemen risico en lopen gedurfd. Daarom is het ook zo spectaculair om naar te kijken als ze in die prachtige tarwevelden lopen, maar als ze dan onder de patrijzen komen. Geweldig om te zien!

Alle honden vertrokken zonder uitzondering als een speer. Ook de Nero van Corien van Hattem; hij liep heel breed en ging telkens iets dieper lopen en was uiteindelijk (laat ik maar eerlijk zijn) uit de hand. Maar wat kan die hond jagen zeg. De volgende dag maakte Nero alles goed door een mooi punt op patrijs te scoren en met de kwalificatie 3^e ZG naar huis te gaan.

De voorlaatste hond van deze groep was Milk de la source aux Perdrix, voorgejaagd door de Portugees Picarra (foto rechts). Meteen dacht ik: dit is het! De hond werd in alle rust voorgejaagd, toonde initiatief, liep gedurfd, maar bleef in contact met de voorjager en stilistisch was het een plaatje om te zien.

Krachtige stuwing uit de achterhand, strakke rug en de kop net iets boven de ruglijn joeg hij breed en diep en ‘rolde’ door de jonge tarwe. Het was vanaf de weg allemaal goed te volgen en dan is het spannend hoe zo’n stijlvolle hond onder de patrijzen ging komen.

Ineens gooit hij zich op links om en staat zeer autoritair voor. Strak en vol spanning. De voorjager komt bij de hond en er volgt een kort coulé. De patrijzen vliegen en het schot volgt. De hond is volstrekt steady, kijkt heel even naar de baas, wordt aangelijnd en ze gaan terug naar de keurmeester.

De tijd is nog niet vol en dus wordt Milk opnieuw ingezet. Hij vervolgt net zo mooi zijn parcours en komt nu op rechts weer tot voorstaan. Je ziet dat het ook deze keer serieus is en het punt wordt gemaakt. Kort daarna wordt de loop afgeblazen en zit zijn ‘taak’ er op. Dit alles in grote harmonie met de voorjager. Zonder gefluit en geroep, maar wel duidelijk met ondersteuning door middel van lichaamstaal van de voorjager. Een plaatje om te zien.

Ik heb van veel honden genoten en verschrikkelijk mooi werk gezien, maar er zijn er altijd die er een beetje uitspringen en deze hond staat nog steeds op mijn netvlies.

Links winnaar Oral de Coplilla en

rechts de boven beschreven Milk de la source aux Perdrix.

Ons team.

Ook is het gebruikelijk dat wij een keurmeester uitnodigen, die deze dagen voor Nederland wilde keuren in Frankrijk samen met de andere internationale keurmeesters. Wij hebben Eric Mulders gevraagd en hij nam de uitnodiging met beide handen aan.

Het beloofde een mooie wedstrijd te worden, want hier liep de top uit de Breton wereld. En wat heb ik genoten!

Exterieur

Zoals gebruikelijk begon het Championnat met een exterieur keuring van alle honden dus ook de reserve honden en hoewel het de dag van tevoren nog verschrikkelijk had geregend kon de keuring plaatsvinden in een heerlijk zonnetje. Het gemiddelde lag op 14-15 punten van de 20 en dat was een behoorlijk hoog niveau volgens de Franse keurmeester Pascal Garand. Hij keurde samen met Anne Eissing, een keurmeester uit Duitsland.

Presentatie

De volgende morgen was al vroeg de presentatie van de landenteams in de Salle des Fêtes in Coolus. Het hele team gaat het podium op met de nationale vlag bij het spelen van het volkslied. Altijd weer een bijzonder moment.

29 maart

De tweede dag ging ik mee met de groep van Theo Carbijn. Ook deze dag hele mooie dingen gezien, maar er vielen helaas geen kwalificaties. Er was hier weinig wild en ondanks een schitterende loop van Seb van de Moerwegel kwam ook hij niet onder wild en dan levert het dus niks op.

Thomas Hart had gewoon pech met zijn honden. Ze liepen beide geweldig, maar je moet dan ook een beetje geluk hebben. Als dan nét na het afblazen de hond een schitterend punt maakt dan baal je wel, want die telt niet meer mee.

Al met al een prachtig Championnat in een hele goede sfeer met lekker eten dat af en toe werd overgoten met champagne! Je zit tenslotte niet voor niks in deze streek. Als team hebben we helaas niet kunnen scoren, maar het was weer een belevenis die niemand had willen missen.

Team klassement:

1 - Spanje met 42 punten

Individueel klassement:

1 – Oral de Coplilla – 18 pnt. (Spanje)

28 maart 2^e ZG en 29 maart 1^e U CACIT

2 – Milk de la source aux Perdrix – 18 pnt. (Portugal)

28 maart 1^e U CACIT en 29 maart 2^e ZG

3 – Nat – 13 pnt. (Italië)

29 maart 1^e U CACT

Er werd uiteindelijk een barrage gelopen tussen Milk en Oral. Twee toppers die streden om de eerste prijs. De keurmeesters van de barrage waren Eric Mulders, Jean Nargaud en Sabine Hoffman. Er wordt dan vooral gekeken naar veldaanpak en stijl van de Breton en het werd uiteindelijk beslist in het voordeel van Oral, eigenaar Hr. Portillo en voorgejaagd door Nunez.

Deze hond maakte overigens tijdens de barrage nog een prachtig punt op patrijs.

Spanje werd dus zowel als team als individueel de grote winnaar van deze wedstrijd!

Wat een prachtige dagen!

Josephine Floor