Championnat Breton voorjaar 2023

28 maart

En dan eindelijk start de wedstrijd en heb ik werkelijk prachtige dingen gezien.

De eerste dag ging ik mee met de groep van Corrien. Wat een kracht, wat een passie en wat een geweldige Bretonnen. Ze gingen zonder uitzondering als een pijl uit een boog van het touw in een echte Breton stijl.

Het veld werd breed genomen, af en toe proevend naar voren en weer terug in het parcours en ook al loopt de hond dan nog zo fantastisch het kan alsnog fout gaan op het wild. Soms omdat ze nét iets te diep gingen en dan nét dat ene koppel missen, soms omdat ze een haas tegenkomen en daar niet op bedacht waren dus uit concentratie en soms gewoon omdat ze te zelfstandig het veld nemen en niet samen met de voorjager jagen. Een Breton loopt op ‘het randje’. Ze nemen risico en lopen gedurfd. Daarom is het ook zo spectaculair om naar te kijken als ze in die prachtige tarwevelden lopen, maar als ze dan onder de patrijzen komen. Geweldig om te zien!

Alle honden vertrokken zonder uitzondering als een speer. Ook de Nero van Corien van Hattem; hij liep heel breed en ging telkens iets dieper lopen en was uiteindelijk (laat ik maar eerlijk zijn) uit de hand. Maar wat kan die hond jagen zeg. De volgende dag maakte Nero alles goed door een mooi punt op patrijs te scoren en met de kwalificatie 3^e ZG naar huis te gaan.

De voorlaatste hond van deze groep was Milk de la source aux Perdrix, voorgejaagd door de Portugees Picarra (foto rechts). Meteen dacht ik: dit is het! De hond werd in alle rust voorgejaagd, toonde initiatief, liep gedurfd, maar bleef in contact met de voorjager en stilistisch was het een plaatje om te zien.

Krachtige stuwing uit de achterhand, strakke rug en de kop net iets boven de ruglijn joeg hij breed en diep en ‘rolde’ door de jonge tarwe. Het was vanaf de weg allemaal goed te volgen en dan is het spannend hoe zo’n stijlvolle hond onder de patrijzen ging komen.

Ineens gooit hij zich op links om en staat zeer autoritair voor. Strak en vol spanning. De voorjager komt bij de hond en er volgt een kort coulé. De patrijzen vliegen en het schot volgt. De hond is volstrekt steady, kijkt heel even naar de baas, wordt aangelijnd en ze gaan terug naar de keurmeester.

De tijd is nog niet vol en dus wordt Milk opnieuw ingezet. Hij vervolgt net zo mooi zijn parcours en komt nu op rechts weer tot voorstaan. Je ziet dat het ook deze keer serieus is en het punt wordt gemaakt. Kort daarna wordt de loop afgeblazen en zit zijn ‘taak’ er op. Dit alles in grote harmonie met de voorjager. Zonder gefluit en geroep, maar wel duidelijk met ondersteuning door middel van lichaamstaal van de voorjager. Een plaatje om te zien.

Ik heb van veel honden genoten en verschrikkelijk mooi werk gezien, maar er zijn er altijd die er een beetje uitspringen en deze hond staat nog steeds op mijn netvlies.

Team klassement:

1 - Spanje met 42 punten

Individueel klassement:

1 – Oral de Coplilla – 18 pnt. (Spanje)

28 maart 2^e ZG en 29 maart 1^e U CACIT

2 – Milk de la source aux Perdrix – 18 pnt. (Portugal)

28 maart 1^e U CACIT en 29 maart 2^e ZG

3 – Nat – 13 pnt. (Italië)

29 maart 1^e U CACT

Er werd uiteindelijk een barrage gelopen tussen Milk en Oral. Twee toppers die streden om de eerste prijs. De keurmeesters van de barrage waren Eric Mulders, Jean Nargaud en Sabine Hoffman. Er wordt dan vooral gekeken naar veldaanpak en stijl van de Breton en het werd uiteindelijk beslist in het voordeel van Oral, eigenaar Hr. Portillo en voorgejaagd door Nunez.

Deze hond maakte overigens tijdens de barrage nog een prachtig punt op patrijs.

Spanje werd dus zowel als team als individueel de grote winnaar van deze wedstrijd!

Wat een prachtige dagen!

Josephine Floor

Ons team.

Ook is het gebruikelijk dat wij een keurmeester uitnodigen, die deze dagen voor Nederland wilde keuren in Frankrijk samen met de andere internationale keurmeesters. Wij hebben Eric Mulders gevraagd en hij nam de uitnodiging met beide handen aan.

Het beloofde een mooie wedstrijd te worden, want hier liep de top uit de Breton wereld. En wat heb ik genoten!

Exterieur

Zoals gebruikelijk begon het Championnat met een exterieur keuring van alle honden dus ook de reserve honden en hoewel het de dag van tevoren nog verschrikkelijk had geregend kon de keuring plaatsvinden in een heerlijk zonnetje. Het gemiddelde lag op 14-15 punten van de 20 en dat was een behoorlijk hoog niveau volgens de Franse keurmeester Pascal Garand. Hij keurde samen met Anne Eissing, een keurmeester uit Duitsland.

Presentatie

De volgende morgen was al vroeg de presentatie van de landenteams in de Salle des Fêtes in Coolus. Het hele team gaat het podium op met de nationale vlag bij het spelen van het volkslied. Altijd weer een bijzonder moment.

29 maart

De tweede dag ging ik mee met de groep van Theo Carbijn. Ook deze dag hele mooie dingen gezien, maar er vielen helaas geen kwalificaties. Er was hier weinig wild en ondanks een schitterende loop van Seb van de Moerwegel kwam ook hij niet onder wild en dan levert het dus niks op.

Thomas Hart had gewoon pech met zijn honden. Ze liepen beide geweldig, maar je moet dan ook een beetje geluk hebben. Als dan nét na het afblazen de hond een schitterend punt maakt dan baal je wel, want die telt niet meer mee.

Al met al een prachtig Championnat in een hele goede sfeer met lekker eten dat af en toe werd overgoten met champagne! Je zit tenslotte niet voor niks in deze streek. Als team hebben we helaas niet kunnen scoren, maar het was weer een belevenis die niemand had willen missen.

Links winnaar Oral de Coplilla en

rechts de boven beschreven Milk de la source aux Perdrix.

Het relaas van keurmeester Eric Mulders

In februari was ik uitgenodigd om 6 dagen te keuren in Andalusië bij de Spaanse Epagneul Breton Club. Dit zijn open wedstrijden waar alle Continentaal Staande Hondenrassen aan mogen deelnemen. Het zijn grote wedstrijden, waaronder ook veel Epagneul Bretons. Een uitgelezen kans dus om veel honden te zien en om vooral honden binnen hetzelfde ras, met elkaar te kunnen vergelijken. 

Tijdens mijn verblijf in Andalusië werd ik benaderd door de Epagneul Breton Club Nederland of ik interesse had om als keurmeester mee te gaan met het Nederlandse team naar Coolus. Een pracht kans uiteraard om veel Epagneul Bretons te zien van hoog niveau. Een uitnodiging die ik graag aannam!

Bij aankomst in Coolus werd ik hartelijk ontvangen door Josephine Floor en voorgesteld aan de organisatie. De andere keurmeesters druppelden ook langzaam binnen; de meeste inmiddels goede bekenden en het was een fijn weerzien. Inmiddels was het Nederlandse team ook compleet gearriveerd. 

Na de exterieur keuring zat de eerste dag voor de deelnemers erop en kon iedereen zich klaar gaan maken voor de dag van morgen. 

Voor de organisatie lag er die avond nog een flinke taak om de exterieur uitslagen te verwerken en de loting van de velden, keurmeesters en deelnemers te regelen. Alles werd op kleine briefjes geschreven en er werd uiteindelijk op de ouderwetse manier geloot en de indeling verwerkt.

Voor beide dagen werd ik samen met de Portugese keurmeester, João Lisa ingedeeld op veld nummer 3. Uiteraard niet twee dagen dezelfde deelnemers.

Op de eerste wedstrijddag worden traditiegetrouw de landenteams voorgesteld. Uiteraard met volkslied en al. En daarna de keurmeesters. Dit jaar was er ook een briefing na de opening. De organisatie sprak eerst de teamcaptains toe en daarna de keurmeesters. Tijdens deze briefing werden er wat technische dingen besproken en werden de keurmeesters gevraagd op 1 lijn te keuren.

En ja, toen werd het tijd om te vertrekken. We werden weggebracht naar schitterende glooiende tarwevelden. Het weer was super en de sfeer was erg aangenaam. Al snel blijkt dat João geen Nederlands spreekt en ik zeker geen Portugees. Gelukkig spreken we allebei van alles wat en met handen en voeten kom je ook een heel eind. Als het om honden gaat, kom je er altijd wel uit.

De eerste dag hadden we veel wild in de velden en bijna alle combinaties hadden kans op patrijs. Uiteindelijk hadden we twee kwalificaties in onze groep. Een 1^e Uitmuntend voor Speed v.d. Moerwegel (België) en een 2^e Zeer Goed voor Quincy del Valle de Santa Anna (Spanje).

Aan het eind van de dag blijkt dat er in de andere groepen maar 1 combinatie het CAC heeft behaald en er volgt dus geen barrage.

Proud van de Moerwegel

Op de tweede dag vertrokken wij weer naar het zelfde veld, maar met een andere groep honden. Deze dag zat het wild lastig. Op sommige velden heeft het wild zich niet getoond en op andere velden zat er helaas weer net teveel. Een derde koppel heeft dan ook een deelnemer de das omgedaan. Helaas vandaag geen kwalificaties in onze groep.

Aan het einde van de tweede en tevens laatste wedstrijddag vonden er nog twee barrages plaats. Samen met Jean Nargaud en Sabine Hoffmann werd ik aangewezen om deze barrages te keuren. Zo’n barrage is altijd hectisch, wordt razendsnel geregeld, moet streng maar rechtvaardig zijn. Eén slag de verkeerde kant op, een afgebroken slag, toch niet helemaal rastypisch, sanitaire stop… Het is zo voorbij!

Uiteindelijk wint Oral de Coplilla (individueel) de barrage en gaat Spanje als landen team met de winst naar huis.

Wat me vooral opgevallen is deze drie dagen is de positieve benadering, sportiviteit en het respect van alle betrokkenen; organisatie, keurmeesters, deelnemers en liefhebbers. De vele manieren van voorjagen en de balans proberen te vinden tussen genieten, omgaan met teleurstelling, winnen en gunnen.

Ik heb genoten van deze drie dagen en wil de Epagneul Breton Club Nederland dan ook hartelijk bedanken voor de uitnodiging.

Eric Mulders

Alle foto's in dit deel zijn van Gerda Mulders.

Het relaas van deelnemer Corrien van Hattum

In de nieuwsbrief van januari 2023 van onze club las ik, dat je je kon aanmelden voor deelname aan het Championnat 2023 dat dit jaar georganiseerd werd door de Franse Epagneul Breton Club in samenwerking met de AICEB. Ik was benieuwd of we in aanmerking zouden kunnen komen. Dus een mail gestuurd. Voor deelname zijn selectie criteria en aan één voorwaarde hadden we nog niet voldaan. Een veldwerk kwalificatie behalen in Nederland en er waren nog drie wedstrijden open waar wij ons voor konden inschrijven. Alle drie ingeschreven en twee kwalificaties behaald! 

Het avontuur kon beginnen. 

Het Nederlands Team onder leiding van Josephine Floor bestaande uit Thomas Hart met Proud van de Moerwegel, Nabb van de Lidse Hei (en Siss van de Stovehoeve als reserve), Theo Carbijn met Seb van de Moerwegel en ik met Nero von der Hubertushöhe, roepnaam Mathisse. En voor Nederland, keurmeester Eric Mulders.

Op maandag rond het middaguur aangekomen in Châlons en Champagne, de rest van het team was al eerder aangekomen. Nog even snel samen met Thomas Mathisse ‘uitgelaten’. 

Om 15.00 uur de opening van het Championnat en aansluitend de exterieur keuring van de honden, Mathisse paste mooi onder de lat. Om 18.00 uur loting en bekendmaking van de groepsindeling, wij zaten op de eerste dag in groep 3. Thomas moest zich verdelen over groep 1 en 2 en Theo zat in groep 4. 

Op dinsdagochtend 28 maart om  8.00 uur begon de presentatie van de landenteams met de hondjes op het podium in “la Salle des fêtes” te Coolus. Josephine droeg de Nederlandse vlag en John assisteerde Thomas met een honden. Heel bijzonder om daar te mogen staan, nog niets gedaan en toch al op het podium met het Nederlandse volkslied. 

Daarna werd het wat rommelig in Coolus. Er waren nog meer wedstrijden en uiteindelijk stond pas tegen 12.00 uur de eerste hond van Zwitserland in onze groep 3 in het veld. Wij mochten als 7^e het veld in. Onze keurmeesters van die dag waren Boitier Murat uit Zwitserland en Enrico Bixio uit Italië. 

Ik mocht van start in een veld dat begon met tarwe met daarna een stuk droge geknakte luzerne en dat eindigde weer in een mooi veld tarwe. Links daarvan een veld met koolzaad en daar mochten we absoluut niet in was ons verteld. Keurig Mathisse uit de koolzaad kunnen houden en hij liep een mooi parcours, totdat hij steeds ruimer, ruimer en verder ging, helaas te ver en dus een Eliminé. 

Milk de la Source aux Perdrix van Portugal wint onze groep en heeft het IT van de eerste dag. 

Proud van de Moerwegel met Thomas Hart - Foto Gerda Mulders.

Foto Josephine Floor

’s Avonds was er een galadiner georganiseerd met alle deelnemers, keurmeesters van het Championnat en professionele voorjagers van de andere groepen, in la Salle des fêtes, geheel georganiseerd door de vrijwilligers van Coolus en C.E.B. Frankrijk, compleet met Champagne. Super gezellig.

Op woensdag 29 maart begon dag 2 van de wedstrijd. De velden lagen nu aan de andere kant van de provinciale weg, de N44. De keurmeesters van deze dag waren Pascal Garand uit Frankrijk en Adolfo Iglesias uit Spanje.

De eerste hond was van Portugal, helaas de patrijzen vlogen te snel. Wij liepen als 5^e en Mathisse loopt een mooi parcours. Hij staat op een gegeven moment op links, niet echt overtuigend, dus aangelijnd en terug naar de keurmeester. Opnieuw ingezet en twee slagen verder, in het verlengde van zijn eerste arrêt, gooit hij zich om en staat strak. Ik er snel naartoe en keurmeester roept ‘Perdrix!’, ik schiet en het punt is gemaakt. Mathisse doet helaas wel een paar stappen als ik bij hem kom. Ik lijn hem aan en loop terug naar de keurmeesters. Blij met een Tres Bon, derde plaats.

Team Pays-Bas gaat niet met lege handen naar huis. Oral de Coplillo van Spanje wint onze groep, het IT en het Championnat, tevens beste hond individueel van het Championnat.

Uiteindelijk wint Spanje overtuigend met 42 punten.

Thomas had heel veel pech, Proud komt aan de rand van de koolzaad tot voorstaan, maar was net af getoeterd. Nabb had geen kans en Theo heeft met Seb een PO. Helaas lagen de patrijzen niet voor iedereen goed in het veld.

Dank aan de AICEB en de C.E.B. van Frankrijk. Niet te vergeten onze Nederlandse keurmeester Eric Mulders. En heel veel dank aan EBCN, Josephine, Thomas, Theo en Tonnie, John en Trudi, voor alle voorbereidingen en begeleiding van deze prachtige dagen met veel mooie velden, mooi hondenwerk, veel gezelligheid en sportiviteit.

Corrien van Hattum